Dag21&21&23 Las Vegas

Dag21&21 Las Vegas

Bij een temp vam zo’n 38/39 graden hier wat rustig gestart. Niet te vroeg op en rustig eten. Vervolgens onze wandeling door het casino op weg naar de strip. Vandaar pakken we de bus verderop de strip om on op te laten pikken in een Hummer van battlefield Las Vegas. Daar gaan we echt schieten! Hier in Nevada zijn de wetten anders en mag je schieten. We hebben allebei een pakket uitgekozen met 4 wapens. Marjolein gaat echt goed met een sniper geweer en de latere is niet zo best te zien daar het target al een gatenkaas is. Ikzelf heb een pakket met een AK47. Het is leuk om eens te doen en best wel apart. Single shots en burtsts geprobeerd, maar de single zijn tocg een stuk accurater. Vanaf de schitbaan weerde bus in op weg naar de Casino’s achterin om wat te wandelen, wat te drinken, wat te wandelen, wat te drinken etc.. Huiswerk is niet goed geweest met de wedstrijd tegen AUS want de gemm hotel/casino hebben schermen hangen van 4 bij 3 en kleiner ;-( Maar goed, voor de rest is alles goed gelopen en gegaan. Wat een grote gebouwen al die casino’s en hotel’s. In een kun je gewoon zeker een halve dag zoet zijn. Maar goed, hier en daar wat kijken en even gegeten bij een ierse pub om de bus te pakken naar downtown freemont street. Dit is het oude gok gedeelte waar ook de Golden Nugget en Binion’s zijn gelegen. Om dit levendig te houden hebben ze een deel van freemont street overkapt met led zodat ieder uur een muziek/licht show zich boben je hoofd afspeeld. Erg leuk en gezellig en druk, Overal kunje een biertje halen en dus lekker slenteren over Freemont street met hier en daar een bandje. Tegen midderncht de bus weer teruggepakt om nog enen te blijven hangen is on CircusCircus casino om wat automaten te bekijken en wat blackjack tafels. Erg leuk allemaal en het gaat gewoon 24/7 door. Toch weer 2uur geworden voor we het mandje induiken.

Na het ontbijt scheiden onze wegen zich. Marjolein heeft geen zin in weer een drukke dag en wil wat bij de camper hangen/opruimen/zwembadje doen. Ik doe die onzin thuis wel en wil de stad ervaren. Ik pak de bus voor een rondje stad met wat buitenwijken, wip even bij de lokale Harley binnen ( zo groot als Perry sport Utrecht ongeveer) en bij de bestbuy alvorens mijn weg te vervolgen richting de strip. Daar wat rond geslenterd alvorens weer naar het hotel te gaan. Daar even een biertje gehaald om Marjolein te verassen bij het zwembad. Even omkleden en een kwartier lopen naar een ander hotel waar we een show geboekt hebben: Rainding de rockvault. Een bij elkaar geraapte groep verlepte rockers uit bands als Heart, Whitesnake, Survivor etc. Verlept in de muziek zijn ze zeker niet want het klinkt allemaal best en we hebben ons prima vermaakt met een rock show die een hoop jaren 70 en 80 nummers bevat. Daarna in het casino van 100 150 dollar weten te maken aan de blackjack tafel waar Marjolein blut ging ;-P

Morgen de camper tgerugbrengen, wat rondlopen op de strip en ff douchen op de hotelkamer waar we niet gaan slapen want het vliegtuig vetrekt 0600 naar NY en verder naar AMS. Zo dit is het laatste verhaal, bedankt voor de reacties en het meereizen.

Grt

Matthé & Marjolein

Valley of Fire,Las Vegas

Dag18&19 Valley of Fire,Las Vegas

Lekker rustig aan gedaan vanmorgen, ontbijtje, koffie, water pakken en tanks legen om de mooie camping aft e rijden richting Las vegas. Onderweg zullen we overnachten in valley of Fire state park. In Washington,UT even langs de HD boer om een engine guard voor m’n brommert op te halen. Ik had ze voor de vakantie aangeschreven en ze zouden zorgen dat het klaar lag wat ook zo was. Ze zitten allemaal goed gesitueerd langs de snelweg en makkelijk te vinden. Deze zat zelfs helemaal goed op de aanrij route naar Zion en het was er ook best druk. Nog even langs de Sears en BestBuy en de route kan zich vervolgen door alleen maar droge bergen en vlaktes. Ik snap niet dat mensen in deze droogte willen wonen maar het zijn er toch zat zo te zien. Na de sappige velden in iowa met graan en vlas en mais kwamen de grasvlaktes met koeien. Nu de droge bergen en dalen met een paar magere struiken. Ook richting valley of Fire state park werd het droger en droger voor zover dat nog kon. Kan ook niet anders want het was in Zion begin 30 en in valley of Fire state park zo’n 35 graden. We kregen best wel een beetje twijfels of dit de beste keus was om te overnachten, maar het is ergens anders niet anders. Je hebt wel lake Mead hier om de hoek (stuwmeer hoover dam) maar dat heeft ook alleen maar kale stenige kanten (uiteindelijk ook canyons) en een paar hellingen om de power boats te water te laten. Dus toch maar doorgereden en zo’n half 3 een plekje uitgezocht met vrij zicht op de heuvels. Een relaxmiddag is ook wel eens lekker. Ze hebben hier powered sites dus de airco kon aan ;-) Stiekum toch weer een mooie spot met mooie vergezichten en zonsondergang. Bij donker op 600 meter hoogte een gemmidelde sterrenhemel. Hier in de natuur met weinig restlicht zie je op een gemm. Sterren avond zo’n 10x meer sterren dan in NL en op een goeie zo’n 50 tot 100x. We waren ooit in yellowstone (2000mtr) waar het geweldig was met de sterren. Daar zag je zelfs wittige wolken met sterren wat samen de melkweg maakt. Maar voor vandaag was dir prima en mooi te zien. Helaas is de fire danger high en mogen we geen open vuur hebben (BBQ & Pit)

Half 8 vertrek om in Noord Las Vegas binnen te wippen bij een 24/7 sports bar & Grill. Al vanaf ver is de mooie skyline van Las Vegas te zien. Bar is makkelijk te vinden en… dicht! K! Da’s lekker… hmm, gelukkig is er plan B en wij verderop naar de MacDonalds voor een ontbijtje en de WIFI. Helaas blijkt deze niet toereikend voor streaming video en zijn we weer veroordeeld tot de radio. Heeft ook wel weer iets gezelligs.

Na de wedstrijd gaan we even langs de outlet’s noord war Marjolein nog wat kleding weet te scoren, en vervolgen we onze weg naar Campground LOA CircusCircus. Het is meer een lap asfalt waar je met z’n allen in een rijtje staat. Maar het ligt aan de strip. Voor US maatstaven dan! Het kost ongeveer 15 min om van de campground door de hotel gebouwen aan de strip te komen. Om een beeld te geven; een hotel heeft meestal een begane grond zo groot als de opp. van Hoog Catherijne en we hebben al 2 keer de weg moeten vragen naar buiten. Sommigen hebben van deze opp. dan nog een 2^e of 3^e verdieping. Wij de bus in naar het begin van de strip om wat te eten en we vinden een mooi plekje bij het Hard Rock Cafe Las Vegas. Niet goedkoop, maar dan heb je wel een mooi plekje aan de strip met een geweldig uitzicht! Vandaar hebben we Mandalay Bay, Luxor en Tropicana bekeken waar Luxor het meest opvalt: een Piramyde die hol is van binnen met daar het Casino gebeuren en winkeltjes etc. In de buitenrand zitten de kamers die zicht hebben naar buiten maar de deur en galery dus binnen in de holte. Heel apart. In Mandalay Bay hebben we nog wat biertjes gedaan aan een terras wat lag naast de rij om binnen te komen voor een night club waar Nick Rotteveel ? oftewel Nicky Romero (Vond ie vast beter klinken) ging draaien. De rij was iig leuker dan een middag terras in Amsterdam. Allemaal uitgedoste gasten en meiden waarvan de meiden nog strakker ingewikkeld waren dan de ander op naaldhakken die nog dunner waren dan de ander en een aantal niet eens normaal op kunnen lopen wat dan ook weer duidekijk te zien was. Een hoop lol gehad in ieder geval. Rond half 2 weer terug naar onze parkeerplaats om lekker het mandje in te gaan. Balans:

Marjolein 2 dollar inleg (Slotmachine) Blut

Matthé 2 dollar inleg (Slotmachine) Winst 15 dollar

Zion NP

Dag17 Zion NP

Met 6.25 zowaar uitgeslapen vandaag! Normaal blijkt dit 6.15 te zijn ruim voor de wekker. 07.00 Marjolein gewekt en 8.15 de deur uit om 2 hike’s te pakken. We willen de Emerald pool trail en de Narrows gaan doen. De Emerald pool trail loopt tegen de steile wand op hier. Zion is een van de smalste canyons met een van de snelst dalende rivieren. Deze rivier kan erg gevaarlijk zijn vanwege de smalheid en als het water komt van de hoger gelegen gebieden dat hier door een smalle Canyon moet kan het er ruig aan toe gaan. Het is erg druk op deze (en andere) trails en het is af en toe wachten geblazen. Maar goed, de poeltjes zijn mooi en de uitzichten op de rode rotsen ook. Met 5,5 km en een stijging van 100 meter een mooi begin van de dag. Rond de middag even wat gegeten en in het gras bij de in het midden van de Canyon gelegen Lodge gelegen. Rond half 2 de shuttle gepakt naar het einde van de Canyon waar een wandelpad loopt zo’n 1,6 km verder. Vandaar begint de hike naar de narrows: een smaller gedeelte van de Canyon waar 2 riviertjes bij elkaar komen. Dit is een hike over stenen, langs de rivier en door de rivier daar sommige gedeelten zo smal zijn je door het water moet waden wat nu gelukkig laag staat. Met zo’n 10 km is dit een mooie gelijkmatige maar natte hike waar we al met al zo’n 4 uur over doen. Het was een lastige hike maar zeer zeker de moeite waard! Met mooie gezichten en het was weer eens wat anders om over de keien door het water te lopen. Het was een erg mooie dag die niet al te warm was, niet zo warm als voorspeld iig.

Na een vermoeiende dag zullen de lapjes van de BBQ best smaken en zodra we bij de Campground komen gaat er gelijk de fik in.

Morgen wacht Valley of Fire state park, iets boven Las Vegas, ons laatste stuk natuur wat we zullen mee pakken.

Monument Valley

Dag 12 Monument Valley!!!

Vandaag bedachten we dat het al weer zes jaar geleden is dat Matthé en ik voor het eerst naar de States zijn geweest. Daarbij zijn we langs Monument Valley gekomen en ik vond dat het mooiste dat ik ooit gezien heb. Die uitgestrektheid met die trotse rode rotsen er in… Eindeloos mooi vond ik dat. We kwamen toen vanuit Page gereden en passeerden de dag ervoor een bordje met Antilope Canyon… Dit zei ons niet zo veel en zijn doorgereden. Achteraf begrepen we dat Antilope Canyon voorbij rijden een gemiste kans was.

Nu we deze aanbieding tegen kwamen zagen we dat als een tweede kans voor de Antilope Canyons en ik vroeg aan Matthé of we dan ook weer Monument Valley aan konden doen. Hij zei dat dat te ver om was en tja, dan geloof(de) ik hem dus. Totdat we vanmorgen in de auto zaten en ik bordjes met Monument Valley langs zag komen. Tja, zei ie…en de campground die we nemen ligt vlakbij je rode rotsen!!! Jippie!!! Verrassing: vandaag dus weer m’n hart opgehaald aan de echte western uitzichten! Was weer super super gaaf om te zien.

Wel een heel groot verschil met drukte en omvang van de bedrijvigheid. Vorige keer was er een visitors center en that’s it. Daar direct tegenover stonden houten kotjes met sieradenverkopers en de rest was leeg. Nu was er een groot hotel, campground (wel heeellll erg kaal en duur, dus wij zijn iets verderop tussen de rotsen in gaan staan, maar deze was er volgens mij vorige keer ook nog niet), mega parkeerplaats en de houten kotjes waren foetsie…

Nadat we er vanmiddag geruime tijd hebben rondgehangen, zijn we op de camping gaan eten en voor de zonsondergang weer terug gegaan. Maar helaas, wel mooie luchten maar op het moment suprême hingen er wolken bij de horizon. Dus de echt rode rode rotsen zijn uitgebleven. Maar ondanks dat een hele leuke verrassing van Matthé en weer een mooie herinnering. Misschien als ik heel lief ben, over zes jaar weer? J

Morgen om half acht op pad om op tijd in Page te zijn voor de Upper Antilope Canyon. Dus nu oogjes dicht en snaveltjes toe. Slaap lekker!

P.S. We zijn vanmiddag ook nog even langs een park “Gooseneck” gereden. Daar maakt de rivier de Colorado een paar extreme bochten waardoor je vanaf één viewpoint vier bochten kunt zien onder in de canyon. Een apart en overduidelijk voorbeeld van meanderen.

Loveland,CO Moab,UT

Dag 8 Loveland

Zoals gisteren aangekondigd zijn we vandaag een aardig eind gaan rijden. Vanmorgen eerst met een detour langs wild (pronghorns(soort antilope), bizons en herten gespot) en toen ongeveer 500 kilometer gereden. Dat is best een eind met een camper dus van kwart over acht tot een uur of vijf onderweg. Daarna even langs een Harley dealer voor een nieuwe aanwinst voor Matthé en een outlet voor mij, waar ik gelukkig nu wel lekker gescoord heb.

Bij de Harley werd ons al gevraagd of we voor de auto(oldtimers) show kwamen… Nee, maar de rest van de toeristen mogelijk wel. Daardoor bleek de camping die we op het oog hadden vol te zitten. Het was inmiddels al tegen 7en en daarom maar voor een pizza bij een ontzettende vreetschuur (Pizza Ranch, geen aanrader) gekozen en nu weer op een parkeerplaats bij onze vrienden van de Walmart.

Prima alternatief als je dan toch al laat bent en niet meer wilt bbq-en en morgen ook vroeg wilt gaan rijden. Dan hebben we weer een 600 kilometer voor de boeg maar dan zonder detour van te voren. Dus ik gok er op dat we dan wel voor vieren op plaats van bestemming zijn… even vragen aan de reisleider waar dat zal zijn… Arches National Park, waar we een dag voor schema aan komen. Hier is het inmiddels niet meer koud maar nog wel bewolkt. Morgen gaan we voor nog hogere temperaturen met zon. Want het kan toch niet zo zijn dat het nu in Nederland beter weer is dan hier??!!! Tot morgen,

Goeiedag, Hier het vervolg vanuit een lekker warm, winderig en zwoel Moab. We hebben vandaag een voorspoedige rijdag gehad. Vertrek om 8:15 en zoals voorspeld: om 15:57 uur stond de camper, waren de slide outs naar buiten gedraaid en stond ik met ons “we-zijn-er-drankje” in mijn handen. Top!

Onderweg een paar hele heftige buien, maar dat maakte het rijden ook wel weer afwisselend. We zijn eerst dwars door de Rocky Mountains heen gegaan. Dit gedeelte bestond uit echt ruige grove hoge bergen met onderaan dennen en bovenop rotsen. Ze lijken dan echt op de Alpen. We zijn zelfs boven de 3800 meter geweest en hebben tussen de skiliften gereden. Er liepen nog mensen met snowboards waarvan we denken dat die omhoog lopen om op stukken sneeuw nog wat te glijden. In Vail lagen de pistes nog voor de helft vol met sneeuw al was een afdaling niet meer mogelijk. Er heerste daar echt nog een wintersport sfeertje. Bizar!

Daarna kwam er een heel stuk door het “Amerika-van-de-droge-bergen” zoals we dat al van andere vakanties kennen. Enorme uitgestrekte dalen met aan de zijkanten een soort wanden van verschillende kleuren en structuren steen. Ik vind dat erg mooi en kan blijven kijken, zeker als de luchten bewolkt zijn of zoals vandaag met wolken en opbouwende buien. Het ziet er dan ieder kwartier weer anders uit en voor ik het door had waren we hier. Prima dus!

We staan hier op een campground aan de rand van een uitgestrekte vlakte. Vanmiddag toen we aankwamen waaide het behoorlijk, maar inmiddels is de wind gaan liggen en de temperatuur is aangenaam. Er zijn welgeteld drie druppels gevallen sinds we hier aankwamen en daarna heeft alleen de zon nog geschenen. Morgen is de verwachting 35 graden en zon zon zon… Kortom: het plan om zo snel mogelijk naar de warmte te rijden lijkt gelukt. Nu maar vroeg naar bed en er vroeg uit om morgenochtend nog wat te kunnen lopen voordat het tè warm wordt. J We blijven Hollanders hè?! We rijden het Park de Arches in om een trail te lopen en dan met de camper de hoofdweg af en viewingpoints bekijken op de terugweg het park uit.

Custer state park

Dag 7 Custer State park

Het is niet te geloven wat een mazzel wij toch weer hebben! Ik hoor Matthé nog zeggen voor we weggingen: nou, waar we naar toe gaan is het tussen de 27 en 37 graden. Lekker hoor!
En je raadt het al: het is hier nu tien graden…overdag!!! Zo lekker als het gisteren was, zo kil is het vandaag. Op de radio hadden ze het over echte oktoberdagen in juni… Brrrrr. Spijkerbroek, thermoshirt (gelukkig wel meegenomen ja..) en fleece (nieuw gescoord in Mall of America) aan en dan nog moet je in beweging blijven om het niet koud te hebben.

Vanmorgen eerst naar Mount Rushmore gegaan. Voor diegene die net als ik zo niet uit het hoofd weten waar dat bekend van is: daar zijn de portretten van vier presidenten uit de rotsen gehakt. Errug mooi op de folders…maar nu volledig onzichtbaar door de wolken. Pad er naar toe opgelopen en geklommen, maar ook dan was er niet meer te zien dan een vage omtrek. Jammer, maar gelukkig hebben we voor 11 $ een jaar lang toegang tot de parking… J Slim, want nu kun je natuurlijk niet klagen dat er niets te zien was. Je hebt uiteindelijk voor een jaar een pas gekocht om te mogen parkeren, dus kom gerust morgen nog eens langs!

Daarna kwamen we langs een punt waar ze een Indiaan uit de rotsen gehakt zouden hebben (Crazy Horses), maar je raadt het al… Bij de ingang vroegen we maar gelijk of het beeld te zien was. Nee, nu niet.. Maar of we wel even 11 $ wilden betalen. Nou…kunnen we ook even keren? Nou vooruit dan maar… Ja ja, de van der Kolkjes leren het wel! J

Vervolgens een dilemma: wat nu? We reden net wel of net niet in de wolken en dus weinig uitzicht en veelal een vette motregen en kil. Geen weer om echt te gaan wandelen of zo, maar aan de andere kant: naar de camping gaan betekent alleen nog maar hangen op de bank waarschijnlijk.

Dus even door het stadje Custer gereden en het Visitors Center in. Wandelroutes opgehaald en de tip gekregen dat er een leuke route even verderop zou zijn. Hij stond dan wel als strenuous te boek (één niveau zwaarder dan gemiddeld) maar volgens de miep van de VVV kwam dat doordat er trappen in zaten maar wij zouden er zeker geen probleem mee hebben. Even flitste het nog door mijn hoofd: zal ik vragen of dat ook geldt met hoogtevrees, maar ach, ik ben geen watje dus kom op. Grrrrr… Respect voor Matthé dat hij toch altijd mijn gemopper negeert in dit soort situaties.

De “wandeling” begon op 1700 meter hoogte met een afdaling van 200 meter. Deze eerste drie kwartier ging steil naar beneden, rotsen en stroompjes trotserend. Een gladde buis diende als leidraad en “trapleuning” en het toppunt was dat we (ik dan, Matthé lukte het om op een richel te blijven staan) toch echt door het water moesten. Gelukkig heb ik van Alaska nog hele goede schoenen over gehouden en bleven mijn voeten bijna droog. Na deze afdaling verliep de rest van de tocht gelukkig redelijk gemakkelijk en hebben we inderdaad nog wel wat mooie stukken gezien en een paar herten. Helaas waren er nog steeds de wolken dus hebben we niet echt van het uitzicht kunnen genieten. Maar zelfs nu zag je wel dat het hier echt heeelll mooi is. Jammer, volgende keer beter.

Inmiddels zijn we wel op de campground bij Legion Lake nadat we toch maar even een hamburger gegeten hebben in Custer. Bbq en kampvuur bij 10 graden vond ik toch echt geen goed idee. Morgen en zondag schijnt het nog steeds koud te blijven en daarom hebben we net maar afgesproken dat we wat eerder dan gepland naar het zuiden gaan rijden. Om nu met 10 graden te blijven stribbelen terwijl het verderop wel warm is…

Dus ik zit lekker languit op de bank in de verwarmde camper met de laptop op mijn schoot dit verhaalt e tikken en Matthé is zo te zien op dit moment verzonken in een landkaarten op tablet en telefoon. Morgen laten we jullie weten waar de reis naar toe gegaan is.

Badlands, Rapid City SD

Dag 6 Badlands, Rapid City SD

Met een straalblauwe hemel wakker geworden in Badlands NP. Op deze camping staan 9 andere Minnie Winnie’s (staat op de zijkant van de Motorhome) die waarschijnlijk ook aan re-location bezig zijn. 1 Komen we regelmatig tegen op onze trip door Badlands NP. We beginnen onze dag met koffie en ontbijt om vervolgens een stukje terug te rijden naar een paar viewpoints die zicht geven over een paar mooie rotspartijen en vergezichten. Wat ‘selfies’ genomen met de monopod (een telescoop van een meter) en verder het park in. We hadden een 6 km trail op het oog waar we dus ook aan begonnen. Echter werd het pad steeds slechter en slechter. Waarschijnlijk door de regen van de laatste weken alhier. Marjolein d’r hoogtevrees begon ook mee te spelen en na een stuk zijn we omgekeerd wat de sfeer ten goede kwam ;-) Onder een licht bewolkte hemel en een graad of 24 zijn we verder gereden en hier en daar wat viewpoints meegenomen met opnieuw hele mooie vergezichten. Ik weet niet hoe het allemaal ontstaan is maar het is schitterend allemaal en de foto’s geven het geen van allen goed weer. Halverwege gaat de weg naar rechts naar de I90 snelweg. Wij kiezen echter voor een gravelweg rechtdoor waar wat Bizons moeten lopen. Een weg van 25 mile die wel weer beter aan sluit voor de plannen om via Rapid City SD de Black Hills in te gaan. En idd we komen een paar kuddes bizons tegen en wat Prairie honden en Pronghorn’s. We rijden de gravelweg af (die overigens prima te rijden is) en gaan naar rechts richting Rapid City. We zijn op tijd en liggen voor op schema daar Badlands iets kleiner is dan we dachten en de wandeling van een uur of 2/3 niet doorging. We wippen bij een BestBuy naar binnen voor een nieuwe lader voor de laptop daar het pinnetje van de oude defect is. Daar in de buurt is ook een Harley dealer (hoe toevallig) en dat is weer een goed moment om een T-shirt te scoren!

De RV app gaf tevens aan dat er 10km verder een camping was en daar zijn we naartoe gereden en we konden onze wagen inparkeren. Helaas geen kampvuur, maar eindelijk: BBQ! Onze bij de walmart aangeschafte BBQ lag al 2 nachten onverricht ter zake in het vooronder en kon eindelijk aan de bak. Onder het genot van een biertje hier en daar wat lappies omdraaien. Kamperen is hard werken! Voor die met een tentje, maar op het moment niet voor ons. Bij half donker zien we nog een echte meteoor langscheren. Niet zo’n lullig streepje in de verte, maar schuin boven ons relatief dichtbij een echte witte bol met een staart die verderop gloeiend uitdoofde. Echt gaaf om te zien.

Morgen de Black Hills in naar Mount Rushmore en Custer state Park. We hebben er zin in.

SiouxFalls, Badlands NP

Dag5 SiouxFalls, Badlands NP

Voor de verandering weer es op tijd wakker en vroeg aan ontbijt bij een blauwe hemel. De 6,8 liter V10 aan geslingerd en even langs de dollar tree (1 dollar winkel). Vervolgens naar een bike verhuur in Sioux Falls gereden waar we een paar fietsen hebben gehuurd om daar een fietspad rond de stad te fietsen die ook langs de falls komt. Pakweg 34 KM door parken en de stad zonder inmenging van auto’s. Heerlijk. Af en toe even stoppen om te kijken en bijna aan het einde de falls. Een mooie trip bij mooi weer. Beetje jammer dat er bij de falls een beetje een lucht hing van de slachterij (midden in de stad), maar dat mocht de pret niet drukken. Fietsen weer ingeleverd en hop, de Motorhome weer in op naar Badlands NP. We zouden kijken hoe ver we kwamen daar het zo’n 450 km rijden is en de verwachting dat de camping vol zou zijn in het park zelf. Het rijden ging lekker en halverwege maar besloten door te rijden, ook vanwege het ‘gewonnen’ uur door het tijdsverschil. Al dichter bij het park werd de lucht donkerder en donkerder. Park in en een parkenpas gekocht die we in de andere parken ook kunnen gebruiken. De badlands waren al gauw in zich en bij de ingang wat foto’s gemaakt. Ik had gebeld met een nabije camping en die hadden nog plaats. Om daar te komen kwamen we langs de park-camping en deze bleek niet vol. Plekkie uitgezocht en betaald dmv een envelopen systeem. Reçu bij je wagen en poen met rest deel enveloppe in een bus. Een parken camping ligt meest mooier en midden in het park in tegenstelling tot een commerciële. Prik en water hebben we toch niet nodig daar we op de accu en tanks kunnen leven. Zoals het er nu naar uitziet elke 4 dagen even lossen en laden en we kunnen weer verder. Stroom van de accu’s en gas voor de koelkast, en de apparaten laden we tijdens het rijden wel op.

Op de camping bleken we helaas niet te mogen bbqén of een kampvuur te mogen maken; Balen! Bij een biertje naast de camper leken het wolkendek in de verte langs te drijven met een hoop flitsen en zo. Maar het begon toch een beetje terug te draaien onze kant op en het begon dan toch te regenen. Een fiks stormpje met wat weggeblazen tenten was het gevolg, maar ook binnen een uur was het weer droog en weg. Hier is het vannacht écht donker ipv onder de lampen van de Walmart ;-)

Morgen wat wandelingetjes en viewpoints pakken in Badlands NP. Weersvoorspelling is goed, met zon en een graad of 23. Mooi wandelweer dus. Greetz